gerileme dönemi padişahları ne demek?

Gerileme dönemi Osmanlı padişahları, Osmanlı İmparatorluğu'nun 17. ve 18. yüzyıllarda yaşadığı siyasi, ekonomik ve askeri zayıflama dönemidir. Bu dönemde Osmanlı İmparatorluğu'nun genişlemesi durmuş, imparatorluk sınırları daralmış ve iç isyanlar, isyankar eyaletler ve dış saldırılar ile karşı karşıya kalmıştır.

Gerileme dönemi Osmanlı padişahları şunlardır:

• IV. Mehmed (1648–1687): Kısa süren saltanatı boyunca imparatorluk içinde ve dışında birçok sorunla karşı karşıya kalmıştır. III. Mehmed'in oğlu olup babasının ölümü üzerine tahta çıkmıştır.
• II. Süleyman (1687–1691): Kısa süren saltanatı boyunca imparatorluğun içinde ve dışında yaşanan krizleri yönetmeye çalışmıştır.
• II. Ahmed (1691–1695): Saltanatı sırasında Edirne'yi Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti olarak ilan etmiş ve bazı askeri başarılar elde etmiştir.
• II. Mustafa (1695–1703): Zihinsel sorunları olan padişah III. Ahmed'in tahttan indirilmesinin ardından tahta geçmiştir.
• III. Ahmed (1703–1730): Zihinsel sorunları nedeniyle tahttan indirilmiş ve yerine oğlu III. Mustafa geçmiştir.
• III. Mustafa (1757–1774): Ekonomik zorluklar, Rus ve Avusturya saldırıları ile karşı karşıya kalmış ve Osmanlı İmparatorluğu'nun toprak kayıplarına yol açan Küçük Kaynarca Antlaşması'nı imzalamak zorunda kalmıştır.
• III. Selim (1789–1807): Napolyon Savaşları sırasında Osmanlı İmparatorluğu'nun kararsız dış politikası nedeniyle imparatorluğun zayıflamasına ve toprak kayıplarına neden olmuştur. Yirmidört Saat Kale Bombardımanı sonrasında tahttan indirilmiş ve yerine IV. Mustafa geçmiştir.

Bu padişahlar döneminde Osmanlı İmparatorluğu'nun gerileme süreci hızlanmış ve imparatorluğun çöküşüne zemin hazırlamıştır.